العجـــــــــــــــــل

یا حجــــت الله

راستی آقاجانم می دانی؟

در دل هر شب زمستانی ما

بی تـــــــو هزاران یلداست...

فقط فرج صاحب الزمان

این حسین کیست که عالم همه دیوانه اوست/ این چه شمعیست که جانها همه پروانه اوست

ما ز محبان علی و عمر


هیچ نگوییم ز خیر و ز شر



حشر محبان علی با علی


حشر محبان عمر با عمر



اشهد ان علی ولی الله

بویـــــــــ آتـــــــــــــــــــش که می آیـــــــــــــــــــد ....

نمی دانم چرا تمام در و دیــــــــــــوارهایـــــــــــــــ وجودم به هم کوبیده می شوند....

وایـــــــــــــــــ مـــــــــــــــــادرم....

کـــــــاش بودیم آن زمان کاری کنیم

از تو و طــــــــــفلان تو یاری کنیم

کاش ما هم کربــــــــــــلایی می شدیم

در رکـــــــــــــاب تو فدایـــــــــــی می شدیم

الســــــــــــــــلام علیـــــــــــک یا ابــــــــــــــا عبــــــــــــــــدالله …

ای کاشـــــــ کـــه یـــــکـــــ دانـــــــۀ تـــــــسبیح تــــــــــو بـــــــــــودم

تـــــــــا دســـــــت کــــــشیــــــــــــ بر ســـــــــــــر ســـــــودا زدۀ مـــــــــنـــــــــــ

(یـــــــــــــا صـــــــاحبــــــــــ الـــــــــزمــــــانـــــــــ)

تقصیر من است اینکه، کم می آیی

هر گاه شدم اسیر غم می آیی

این جمعه و جمعه های دیگر حرف است

آدم بشوم ، سه شنبه هم می آیی . . .

بیش از 1142سال شمسی و2 ماه و 2 روز و 5 ساعت و 08 دقیقه و 46 ثانیه از غیبت امام عصر می گذرد و زمان در گذر است...

گاهے براے ما نرسیدن ، رسیدن است

آنجا که دستِ شاه به نوکر نمے رسد

دنیاے بے حسـیـــنـــ اگر آخر ِ غم است

دنیاے با حســیـــنــــ به پایان نمے رسد ...